Hasta Luego!

Buenas!
Ik schrijf dit laatste verslagje vanuit mijn huisje in Breda. We zijn inmiddels 5 dagen thuis en alweer enigszins geacclimatiseerd.
Ik vond het wel zo netjes om de laatste weekje van onze vakantie ook nog even op het wereld wijde web te verspreiden.

We zijn na terugkomst in de voor onze veilige thuishaven genaamd ´Santa Marta´ terug gegaan naar het Color hostel waar we eerder hebben gebivakkeerd. Ik zeg dat wel zo maar we hebben er een prima verblijf gehad, geamuseerd door het katje Rosie en de pup Sascha. Jaad was nog een beetje gammel na een lange warme tocht terug vanaf Tyrona, maar al een beetje herstellende. We hebben die avond lekker pinten gedronken met de nieuwe Engelse gasten in het hostel. Althans ik, Jaad heeft het gedaan met een heerlijk watertje. We raakte aan de praat met Eli (van het boek ja) Sky en James. Een stel en James als aanhang die het allemaal wel best vond, zolang hij maar zijn biertje kon drinken, volgde hij wel. Zij waren net in Colombia en heeft Jaad ze wat tips gegeven. Ik daarintegen heb lekker genoten van het goudkleurige gerstenhop en lekker weer plat mannenpraat kunnen uitkramen. Hier had ik toch behoefte aan merkte ik op. James en Eli waren mooie kandidaten die zelf ook bomvol verhalen zaten. Los Gezeligietos! Na alle bruine pretpalen verzameld te hebben op een voorheen lege tafel, was het tijd om te gaan maffen. De volgende morgen waren de rollen omgekeerd en had ik gigantische last van mijn darmkanaal. Dit terwijl wij van plan waren om te vertrekken naar Palomino.

Vamos, daar gingen we dan. In de stadsbus, vol met volk en nog net geen kippen aan boord, voor slechts 3,60 pp, richting Palomino. Zeer mooie rit. Iets wat oncomfortabel aan mijn kant maar wel prachtig uitzicht gedurende de rit. Aangekomen hadden we het met de eigenaresse van Colorhostel een dealtje dat we haar nieuwe Hostel in Palomino, zouden kiezen (nog in de steigers maar oke volgens de foto's en haar zeggen) en dan gebruik mochten maken van de luxe resorts faciliteiten van Humkumeizi, een km verderop, wat van haar moeder was.

Een deceptie tot en met! We kwamen aan en werden opgewacht door een paar van die kleine klere vetjes die als taxi fungeerde. DIt wel op een brommer. Wat f*ing eng was omdat ze als malle over de grindpaden scheurden. In het Hostel was het een grote bende en was er nog niks. Er was ook nog niet eens een kamer klaar voor ons en was het bovendien erg ranzig. We hebben hierop een paar van die knaapjes aangetikt en ons af laten zetten bij het resort. Dit zag er erg aangenaam uit. Hierop heb ik Paula ( eigenaar Colorhostel ) gebeld en de situatie uitgelegd.
Direct excuses en ja we mochten in het resort blijven voor dezelfde prijs als we in het eerder genoemde vieze hostel moesten betalen. Jeeej!
Erg mooi met een groot zwembad, privéstrand en een luxe cabin! Diezelfde avond wat gegeten en vroeg in het mandje gegaan. De volgende dag, geen hol gedaan. Ik heb wat gelegen en een beetje uitgeziekt en Jaad heeft de hele middag in het zwembad gelegen. Vergezeld door een rijke Colombiaan en zijn meisje, die haar de cocktails
cadeau gaven. ( hij had later alles betaald zonder dat we hem gedag hadden gezegd). We mochten nog een nachtje blijven voor een prikkie en hebben twee Duitse meisjes ontmoet. Hiermee zijn we de volgende dag gaan tuben!

Dealtje gemaakt en hebben voor 50 pesos met zn vieren in de rivier in een autoband gezeten en hebben in de chillmodus met de bips in het water, langzaam afgedreven richting de zee. Leuk om te doen en een mooie omgeving uiteraard. We zijn die middag vertrokken met de local bus naar Santa Marta. Vanuit daar hebben we een taxi gepakt naar het vliegveld. Op de luchthaven nog even vies gegeten en toen door naar Bogota waar we rond half twaalf in de avond aankwamen.

De volgende dag hebben we nog wat souvenirtjes gekocht en zijn we rond 2 uur in de middag naar het El Dorado vliegveld gegaan.
Dat was de vakantie alweer helaas. We zijn door het ontvangstcomité, twee man sterk, Sas en mijn moeder, weer opgevangen op schiphol en na een rit van 3 uur ( incl file ) waren we weer thuis in onze eigen Casa.

Slotwoord:
Colombia is een geweldig land. Alle soorten natuur; van Woestijn tot Jungle!Mooie vrolijke mensen die altijd en overal je willen helpen. Behalve bij massa toerisme. Dan worden zij ook vervelend. Het land heeft alles, behalve lekker eten. De Colombiaanse keuken is slecht op de soepen na. Wel kan je er goed vis eten en de andere keukens uit bijv Peru kunnen ze in de grote steden zeker wel goed klaarmaken. Wat erg opviel was dat het twee soort landen in 1 land zijn. Het zuidelijke deel en het noordelijke deel (Caribisch gebied) zijn zo verschillend. In het zuidelijke en midden van het land gaat het allemaal op een goed tempo, daarintegen zijn ze in het noorden zo traag dat ze bijna terug in de tijd gaan. Maar zonder gekheid. Het land is nog ernstig in ontwikkeling. Ook blijft het onrustig als het gaat om de linkse danwel rechtse rebellen bewegingen en hang er ook nog de overheid daar tussenin. Hier hebben wij niets van gemerkt, op de extreme veiligheidsmaatregelen na Veel militairen en politie ja dat zeker. Ook heeft het land te maken met een woeste natuur en was er ook tijdens onze vakantie een heel dorp weggevaagd op 900 km van ons vandaan hoor, boven Medellin. Het land is onrustig maar zodra de bevolking kan feesten nemen ze het er zeker van. Vrolijk volk wat in is voor een geintje!

Wat een aanrader en wat een prachtige vakantie heb ik gehad met mijn lieve mooie meisje :).

Ciao

Ps tot de volgende reis!