Neiva, Tatacoa & Cali

Buenas!!
Hier een tweede verhaal vanuit het warme Colombia door Jade! Len kwam met het idee een blog te schrijven voor onze vakantie. Ik dacht ah voor die 4 weken is dat misschien wat overdreven. Nu ik aan het bedenken ben wat we afgelopen dagen hebben meegemaakt en welke kleine leuke dingen je snel vergeet, ik nu al niet meer weet welke dag het is is deze blog (hopelijk) leuk om te lezen en voor ons later om her te beleven.

Na ongeveer 6 uur komen we aan in Neiva. Een redelijk luxe hotel in het centrum. Na een heerlijke douche (die niet verwarmd word door elektriciteit direct in de douchekop) op het stadje in. Quasi nonchalant gekleed in rommelige kleding en een deco, wiegend met mijn heupen hopend op te gaan in de menigte en niet op te vallen als toerist. Maar nee met len, en zijn barba naranga, werden wij weer goed aangekeken. Op naar het pinapparaat om een paar miljoen te pinnen kondenwe deze niet missen, bewaakt door mannen met guns. Toch wel een beetje ongemakkelijk pinnen. Door dit beeld voel je je dus wel veilig maar vraag je je ook af waarom ze er zo bijstaan.
We kwamen terecht op een soort terrasje waarachter voornamelijk opa's aan het poelen waren. We dronken lekker biertjes en raakte aan de praat met een stel opa's. Nou veeg me op! Opa's die rustig spaans praten konden we wel een beetje mee communiceren. Een voor een dropen ze af om bij hun chickas te gaan eten en wij zijn gaan eten bij een eettentje. De kaart begrepen we niet, de uitleg nog minder. Dan maar rond kijken op mensen hun borden en kijken wat het er het lekkerste uitziet. We bestelde iets dat lekker leek en toen we het compleet anders. Wel lekker! Een stuk vlees waar ik normaal 7 dagen van eet. Wederom betijds gaan slapen om de volgende dag vroeg te vertrekken richting woestijn. Vanuit neiva kregen we het niet voor elkaar een tour te regelen. Op het station op zoek naar een bus naar de woestijn. Die bleek niet te gaan maar omdat er meer toeristen(vooral binnenlandse) erheen wilde werd er wat geregeld. Busje in busje uit. Uiteindelijk zaten we in een mega oud busje met een chauffeur, eindelijk na een uur gingen we weg! Maar na nog geen 5 meter stopt hij en roept hij door het busje in het spaans: he mensen ik ga nog even wat lekkers halen, doei! Het busje was propvol, hij had nog een taart mee en die werd bij een big mama op haar schoot geprakt, zij mocht er de reis voor zorgen. Zo zat ze in 40 graden in een propvol busje met de taart opschoot.
De rit ernaartoe was prachtig! Bizar hoe het landschap elke 10 minuten er weer compleet anders uit kan zien. Het landschap werd steeds ruiger, met meer rotsen/zandbergjes en grote cactussen.
We hadden geen idee waar we uit moesten stappen. We werden gedropt bij een camping midden in de woestijn, en succes! Hier hebben we samen met een Zwitser een motor tour geboekt voor die middag. De motortour en de wandelingen waren echt mooi, wat een geweldige natuur! En heet!! Na dit avontuur besloten we terug te gaan naar neiva om vanuit daar de nachtbus te pakken naar Cali. Een nachtbus ja, onszelf en andere beloofd dit niet te doen, maar er bestaan op deze route alleen nachtbussen. Een vliegticket werd wel heel duur..
Na een lekker hapje gegeten te hebben met onze zwitserse maat de bus in gegaan. Na de woestijn tocht geen douche gezien, half omgekleed in de bus om me toch nog een soort van fris te voelen. We zaten helemaal voorin de bus, helaas zonder uitzicht. Het deel tussen ons en de chauffeurs is compleet geblindeerd. De tocht was lang en draaierig. We stonden een uur stil(file??) precies op een berg tussen de wolken, aan mijn ademhaling te merken zeker rond de 3 km hoog. Gek dat ik daar zo een last van heb! Len lag naast mij lekker te knorren . Lichtelijk gebroken kwamen we om 6 uur aan in Cali. Op het station ontbeten en op naar het hostel waar Senta zit! Ik heb Senta 8 maanden niet gezien door haar reis. We mochten gelukkig al in onze kamer die grenst aan het zwembad/buiten eetplek. We besloten te wachten tot we haar zouden zien bij het buffet en haar te verassen. We hebben uren lopen gluren vanachter ons gordijntje... En daar stond ze! Lichtelijk verrast vloog ze ons om de nek ;).
De hele dag voornamelijk gechilled bij het zwembad. In de avond hebben we eten laten bezorgen omdat alles hier dicht was wegens een feestdag. We dachten een soort van tapas te hebben besteld maar dit was niet bepaald zo. Het was een mega kapsalon vol met friet en droog vlees. Nee de keuken hier heeft me helaas nog niet verast. Na wat foute kaartspelletjes en 4 maanden prachtige foto's van senta op naar een local salsa barretje. Man man wat kunnen die mannen hier bewegen! De salsa is wel wat anders dan de Cubaanse salsa. Zo snel voetenwerk!
Na een nacht met onze onderbenen over de bed rand stekend nu weer aan de rand van het zwembad. Vanmiddag de stad Cali ontdekken en hopelijk vinden we een markt want dan ga ik vanavond lekker koken!